วัดธัญญาวาส

ประมาณ   พ.ศ.  ๒๓๘๐   (  ต้นตระกูล  รัตนแสง)  ได้นำพาผู้คนอพยพมาอยู่และทำไร่ปลูกข้าวอยู่ใกล้ชิดกับดอนหลักเมืองมหาสารคาม  ภายหลังมีพี่น้องลูกหลานย้ายจากบ้านสงเปือยมาอยู่บ้านข้าวฮ้าวกันมากขึ้น   ปู่กวนตาแสงรัตนแสงอุทิศไร่ข้าวของตนสร้าง “วัดดอนเมือง” ปี พ.ศ. ๒๓๘๕  ได้ทำการย้ายวัดดอนเมืองให้เข้ามาใกล้บ้านข้าวฮ้าวมากกว่าเดิมเนื่องจากเป็นการลำบากในการเดินทางติดต่อระหว่างพระและโยม  เพราะสมัยนั้นยังเป็นป่าที่มีสัตว์ป่าชุกชมอยู่เกรงจะทำอันตรายได้ ขนามนามวัดใหม่ว่า วัดข้าวฮ้าว   ปี พ.ศ. ๒๔๘๒  คณะสงฆ์และกรรมการได้เปลี่ยนชื่อวัดจากเดิมวัดข้าวฮ้าว เป็น วัดธัญญา เพราะธัญญา หรือ ธัญ หมายถึงข้าวเปลือก  ส่วนคำว่า วาส มาเติมภายหลังในสมัยที่พระครูวรญาณประยุติ (บุญมา) เป็นเจ้าอาวาส ใน ปี พ.ศ. ๒๕๐๔